11:47 μ.μ.
Παρατηρούµε προσφάτως την ανάληψη πρωτοβουλίας (είτε αυτόβουλη, είτε κατά παρότρυνση τρίτων) εκ µέρους συλλογικών οργάνων των υπαλλήλων του κλάδου ΔΕ Βοηθών Νοσηλευτών, προκειµένου να υπάρξει µια αναβάθµισή τους και µια εν τοις πράγµασι εξοµοίωσή τους, εξ απόψεως µισθολογικής µεταχείρισης και επαγγελµατικών δικαιωµάτων, µε τους Νοσηλευτές των κατηγοριών ΠΕ και ΤΕ, που φέρουν αµφότεροι τον ίδιο επαγγελµατικό τίτλο του νοσηλευτή. Στις σχετικές, δε, ανακοινώσεις των οικείων συλλόγων γίνεται µνεία κάποιων κοινοτικών οδηγιών και αναφορές σε συγκεκριµένα δικηγορικά γραφεία, που προθυµοποιούνται να συνδράµουν και να διεκπεραιώσουν το όλο εγχείρηµα. Ενόψει τούτων η Ένωση Νοσηλευτών Ελλάδος (ΕΝΕ-ΝΠΔΔ) έχει να παρατηρήσει τα ακόλουθα.
1. Ευθύς εξαρχής θα πρέπει να επισηµανθεί, ότι στην χώρα µας ο επαγγελµατικός τίτλος του νοσηλευτή και τα αντίστοιχα επαγγελµατικά δικαιώµατα απονέµονται εδώ και δεκαετίες σε συγκεκριµένα πρόσωπα, όπως αυτά προσδιορίζονται στις διατάξεις του άρθρου 5 του Νόµου 1579/1985. Υπογραµµίζεται, ότι µεταξύ των προσώπων αυτών δεν συγκαταλέγονται απόφοιτοι σχολών δευτεροβάθµιας εκπαίδευσης. Πρόκειται περί µιας πάγιας τακτικής, που ερείδεται επί των προαναφερθεισών διαχρονικώς ισχυουσών νοµοθετικών διατάξεων, οι οποίες, σηµειωτέον, τυγχάνουν του απολύτου σεβασµού και εφαρµογής ακόµη και από τη νοµολογία του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου της χώρας, ήτοι του Συµβουλίου της Επικρατείας. Το συγκεκριµένο Δικαστήριο, σε κάθε αφορµή, κάνει ρητή µνεία και επίκληση των ως άνω διατάξεων, προκειµένου να αποτρέψει την αναγόρευση σε νοσηλευτές όσων δεν διαθέτουν τα ανάλογα ελάχιστα απαιτούµενα τυπικά προσόντα.
2. Πέραν τούτων θα πρέπει να υπενθυµιστεί, ότι το εκπαιδευτικό σύστηµα της χώρας µας στηρίζεται διαχρονικώς σε µια θεµελιώδη διάκριση µεταξύ των διαφόρων επιπέδων εκπαίδευσης, στην κορυφή των οποίων ανευρίσκεται προφανώς η ανώτατη εκπαίδευση µε τους δύο παράλληλους τοµείς, ήτοι τον πανεπιστηµιακό και τον τεχνολογικό τοµέα. Την παραπάνω διάκριση ακολουθούν και τα απονεµόµενα επαγγελµατικά δικαιώµατα, τα οποία αδυνατούν να ταυτίζονται µεταξύ αποφοίτων διαφορετικών επιπέδων εκπαίδευσης. Άπαντα, δε, τα ανωτέρω χαίρουν συνταγµατικής κατοχύρωσης και πλήρους νοµολογιακής αναγνώρισης. 3. Επιπλέον είναι ανάγκη να τονιστεί, ότι η επικαλούµενη 2005/36 ΕΚ Οδηγία, που έχει ενσωµατωθεί στην εθνική µας έννοµη τάξη δυνάµει των διατάξεων του ΠΔ 38/2010, οµολογουµένως δεν αντιλαµβανόµεθα πώς µπορεί να οδηγήσει στην επιδιωκόµενη αναβάθµιση των ΔΕ Βοηθών Νοσηλευτών, ιδίως κατά το µέρος που το συγκεκριµένο κοινοτικό νοµοθέτηµα αφενός ρυθµίζει το ζήτηµα της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζοµένων µεταξύ των κρατών – µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης µέσω της καθιέρωσης του θεσµού της αναγνώρισης των επαγγελµατικών προσόντων, αφετέρου αφορά τους λεγόµενους «νοσοκόµους γενικής περίθαλψης», µεταξύ των οποίων ουδόλως συγκαταλέγονται οι βοηθοί νοσηλευτών της κατηγορίας ΔΕ.
4. Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί, ότι η εξοµοίωση υπαλλήλων διαφορετικών κατηγοριών, διαφορετικών τυπικών προσόντων, διαφορετικών επαγγελµατικών δικαιωµάτων και διαφορετικού επαγγελµατικού τίτλου προσκρούει βάναυσα στη συνταγµατική αρχή της ισότητας, η οποία διαφυλάσσεται και προστατεύεται διαχρονικώς από τη νοµολογία των ελληνικών δικαστηρίων. Η πρόταση, δε, περί της αναβάθµισης των ΔΕ Βοηθών Νοσηλευτών φαίνεται να ξεπερνάει δίχως την παραµικρή αναφορά το συγκεκριµένο µείζον ζήτηµα, στοιχείο που αποδεικνύει, κατά την δική µας αντίληψη, και την προχειρότητά της.
5. Βέβαια, το σύνολο της αναληφθείσας πρωτοβουλίας στηρίζεται στην εντελώς ανακριβή ή άλλως ψευδή παραδοχή, ότι τόσο οι Νοσηλευτές, όσο και οι Βοηθοί αυτών εκτελούν τις ίδιες ακριβώς εργασίες και τα ίδια υπηρεσιακά καθήκοντα εις όλους τους φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας. Με άλλα λόγια, εµµέσως πλην σαφώς διατυπώνεται η άποψη – παραδοχή, ότι άπαντες οι Βοηθοί των Νοσηλευτών αντιποιούνται του νοσηλευτικού επαγγέλµατος, αφού το ασκούν χωρίς να διαθέτουν την απαιτούµενη προς τούτο επαγγελµατική άδεια και χωρίς να έχουν εγγραφεί στον οικείο επαγγελµατικό σύλλογο, ήτοι στην ΕΝΕ. Όπως προαναφέρθηκε, η συγκεκριµένη παραδοχή, στην γενικευµένη διάσταση που της δίδεται, είναι παντελώς αναληθής και παραπλανητική, ενώ δηµιουργεί εσφαλµένες εντυπώσεις. Η ΕΝΕ ανέκαθεν αναγνώριζε και εξακολουθεί να αναγνωρίζει την πολύτιµη συνεισφορά των Βοηθών Νοσηλευτών στην εύρυθµη λειτουργία των νοσοκοµειακών δοµών, ωστόσο δεν µπορεί να υποστηριχθεί η άποψη, ότι οι Βοηθοί των Νοσηλευτών φτάνουν µέχρι του σηµείου να υποκαθιστούν τους Νοσηλευτές στο έργο τους. Προφανώς υφέρπει εν προκειµένω µια ευθεία παρανόηση ή άλλως µια σκόπιµη παρερµήνευση των διατάξεων του ΠΔ 210/2001, σύµφωνα µε τις οποίες ο Βοηθός Νοσηλευτών δύναται να εκτελεί πράξεις που του αναθέτει ο Νοσηλευτής – απόφοιτος της τριτοβάθµιας εκπαίδευσης. Ειδικότερα, παραβλέπεται το γεγονός, ότι η συγκεκριµένη ανάθεση λαµβάνει χώρα, υπό την προϋπόθεση ότι την αποκλειστική ευθύνη φέρει ο Νοσηλευτής, ο οποίος και κρίνει αν ένας Βοηθός δύναται στην συγκεκριµένη περίπτωση να εκτελέσει, µε ασφάλεια για την υγεία του αρρώστου, την εν λόγω εργασία. Κατά συνέπεια, ακόµη και στην περίπτωση που ένας Βοηθός εκτελεί ένα νοσηλευτικό καθήκον, η εκτέλεση του εν λόγω καθήκοντος δεν γίνεται αυτοβούλως, αλλά µόνον κατόπιν ανάθεσης από τον Νοσηλευτή, ο οποίος φέρει και ακέραια την ευθύνη για την ορθή και ασφαλή εκτέλεση. Η παράβλεψη του παραπάνω ιδιαιτέρως κρίσιµου στοιχείου διευκολύνει, βέβαια, την εξαγωγή του αβασάνιστου και αυθαίρετου συµπεράσµατος, ότι τόσο οι Νοσηλευτές, όσο και οι Βοηθοί τους επιτελούν το ίδιο ακριβώς έργο.
6. Ενόψει του συνόλου των ανωτέρω στοιχείων καταδεικνύεται µε απλό και απόλυτα πειστικό τρόπο, ότι η διαδικασία της αναβάθµισης των ΔΕ Βοηθών Νοσηλευτών, υπό την µορφή που κάποιοι επιχειρούν να της προσδώσουν, είναι µάλλον ανέφικτη και ουτοπική. Το πλέον ανησυχητικό είναι η καλλιέργεια µιας ισχυρής ελπίδας για έναν ολόκληρο κλάδο εργαζοµένων, µέσω µιας νοµικής µεθόδευσης που βρίθει ερµηνευτικών αλµάτων και νοηµατικών κενών, ενώ εκλαµβάνει ως δεδοµένα µη ισχύοντα ή ανακριβή πραγµατικά περιστατικά. Σε κάθε περίπτωση η ΕΝΕ τάσσεται υπέρ της ποιοτικής αναβάθµισης οιωνδήποτε εργαζοµένων, οι οποίοι, όµως, µε βάση την ισχύουσα εκπαιδευτική νοµοθεσία, εφοδιάζονται προσηκόντως µε τα αντίστοιχα τυπικά προσόντα του κλάδου της ανώτερης κατηγορίας, όπου επιθυµούν να ενταχθούν. Το δικαίωµα, άλλωστε, αυτό, που αποτελεί και µια µορφή επιβράβευσης του φιλοµαθούς υπαλλήλου, αναγνωρίζεται διαχρονικά από τις οικείες διατάξεις του Δηµοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, που καθιερώνουν την δυνατότητα µετάταξης σε θέση κλάδου ανώτερης κατηγορίας. Οποιαδήποτε άλλη παρεκκλίνουσα πρακτική, πέραν των νοµικών προβληµατισµών που εγείρει, θέτει για την ΕΝΕ και τα µέλη της ένα ανυπέρβλητο ζήτηµα ηθικής και επαγγελµατικής τάξης.
Συνοψίζοντας, η ΕΝΕ εκφράζει ρητώς την αντίθεσή της µε το προβαλλόµενο σχέδιο εξοµοίωσης των Βοηθών Νοσηλευτών µε τους Νοσηλευτές, ενώ εφιστά την προσοχή παντός ενδιαφεροµένου, ιδίως εν σχέσει µε τις πιθανότητες ευόδωσης του συγκεκριµένου εγχειρήµατος.
